Eeuwen geleden zijn de kortebaandraverijen begonnen met onderlinge wedstrijden en weddenschappen tussen boeren en andere paardenbezitters. Het paard was in die jaren het enige transportmiddel en er waren natuurlijk altijd eigenaren, die dachten dat hun paard het beste en snelste was. In dat opzicht is er nog weinig veranderd. "Wedden dat mijn paard wint?" werd al eeuwen geleden geroepen.

Zo is het begonnen. Paard tegen paard, meestal gereden "vanaf de deken", dus wat we nu deftig "monté" noemen, maar dan zonder zadel en rechtuit over ca. 300 m op de openbare weg. Met meer deelnemers werd het een afvalrace, met "omlopen", zoals ook nu nog gebeurt. In talrijke dorpen en steden in heel Nederland werden dergelijke wedstrijden georganiseerd, vaak door herbergiers.

 De kortebaandraverij van Medemblik werd op 17 september 1842 voor het eerst gehouden. Dit blijkt uit het opschrift op een schilderij (zie foto) waarop deze draverij ‘naar het leven’ is getekend door de Medemblikker kunstschilder Jacob Braaff (1776-1864).

Al sinds 1842 vind de harddraverij van Medemblik plaats op de Nieuwstraat in Medemblik. De harddraverij heeft nooit op een andere straat plaatsgevonden. Hiermee is de Nieuwstraat de oudste kortebaan van Nederland.