Over Yvo Verschoor



Yvo Verschoor (1966) is filmconcertpianist, begeleidt sinds 1992 stomme films, werkte ruim 25 jaar als vaste pianist bij o.a. Eye-Filmmuseum en diverse Nederlandse filmhuizen, speelde in honderden theaters en op vele film- en theaterfestivals in binnen en buitenland.
Yvo specialiseerde zich na het conservatorium tot improvisator bij beeld, en later als maker en producent van film-concert-programma's over de geschiedenis van de stomme film.
Recent maakt hij voorstellingen over de bijzondere verhalen achter zijn kleine collectie concertvleugels.
Yvo is sinds 2008 nauw betrokken bij het Pianola Museum, organiseerde in 2015 het Pianola Festival en was daar 2017-2018 directeur en is daar nu bestuurslid.
Hij werkt sinds 2017 nauw samen met Geelvinck Muziek Museum, dat een grote (ruim 400) verzameling historische instrumenten beheert waarvan enkele in Huis Midwoud staan.
Yvo is oprichter en directeur van Concertpodium Huis Midwoud en organiseert daar sinds 2019 in zijn zelf gebouwde kleine concertzaal concerten en lezingen, ondertussen vrijwel wekelijks.

Yvo's zeer persoonlijke voorstelling Verzwegen en Vergeten, getuigenissen van een concertvleugel is en blijft regelmatig te zien in Huis Midwoud. De voorstelling is het resultaat van ruim 10 jaar onderzoek en materiaal verzamelen, begonnen bij de vondst van concertvleugel Frau Buch in 2011. De voorstelling is grotendeels gebaseerd op 25 jaar onderzoek van Rosemarie Pumb (Berlin Buch 1931- 2020) over wat er in de toenmalig grootste Krankenhausstadt van Europa gebeurde met patiënten in aanloop naar de Tweede Wereldoorlog en dankzij regisseur Maarten Mourik tot een compacte voorstelling geworden, die september 2021 met dank aan het Mondriaan Fonds in première ging.

Ondertussen werkt Yvo ook aan een nieuwe voorstelling met als thema onderduik en dan, gebaseerd op het verhaal van zijn moeder, Julieke de Levie, die als 13 jarig meisje net als haar hele familie moest onderduiken en na verschillende adressen in Friesland uiteindelijk op Schiermonnikoog terecht kwam en zo de oorlog overleefde. Een goede afloop betekent niet altijd dat het dan vervolgens ook allemaal goed gaat. De voorstelling gaat over de vaak onuitgesproken trauma's door een oorlog, over hoe die generaties lang kunnen doorwerken en over vragen die steeds weer nieuwe vragen oproepen.