Details
Twee vrouwen van toen. Sterke vrouwen. Vergeten vrouwen. Vrouwen die ‘deden’ omdat ze niet konden ‘laten’. Hun verhaal wordt verteld door twee vrouwen van nu. Omdat ze niet vergeten mogen worden.
Geertruida (Truus) Wijsmuller-Meijer (1896-1978) was een Nederlandse verzetsheldin. Nog voor de Tweede Wereldoorlog in Nederland uitbrak, coördineerde zij kindertransporten vanuit Oostenrijk en Duitsland en redde daarmee de levens van zeker 10.000 joodse kinderen. Zelf ongewenst kinderloos stond ze bekend als ‘Tante Truus’ of ‘moeder van 1001 kinderen’. Tijdens de oorlog was ze zeer actief in het verzet. Van Yad Vashem ontving ze de onderscheiding Rechtvaardige onder de Volkeren. Na de oorlog was Truus o.a. VVD-raadslid in Amsterdam en medeoprichtster van de Anne Frank-Stichting en het Prinses Beatrixoord.
Adrienne Minette (Mies) Boissevain-van Lennep (1896 – 1965) was actief in de Vereeniging voor Vrouwenbelangen en Gelijk Staatsburgerschap. Als moeder van vijf kinderen runde ze een eigen bedrijf. Met het Comité Vrouwenhulp voor Vluchtelingen coördineerde ze opvang van vluchtelingen uit nazi-Duitsland. Daaronder de kinderen die Truus Wijsmuller naar Nederland bracht. Vanwege haar verzetswerk werd Mies in 1943 opgepakt; ze belandde in Ravensbrück. Mies overleefde ternauwernood en verloor haar man en twee zonen. Na de oorlog streed ze met wisselend succes tegen de ongelijke behandeling van vrouwen.
Het stuk behandelt bepalende episodes uit het leven van beide vrouwen voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Hun bijdragen beperken zich niet tot verzetsdaden. Met hun optreden waren ze medebepalend voor de plek die vrouwen vandaag de dag innemen in onze maatschappij. Toch zijn zij bij het grote publiek nauwelijks bekend. Parallel aan de cruciale momenten uit het leven van Truus en Mies reflecteren twee vrouwen van nu – Roos en Doris - op hun eigen leven en de betekenis die Truus en Mies daarin hebben gehad.
De periode 1940-1945 staat niet op zichzelf. Een diepe crisis vormde de opmaat en na ’45 was de invloed van de vernietigingsoorlog nog lang erg groot. Daarom zet de voorstelling de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog in het perspectief van de tijd ervoor en de tijd erna. De productie onderzoekt de vraag waarom mensen in actie komen tegen onrecht en uitgroeien tot helden. Is dat heldendom een avontuurlijke, bewuste keuze of is hun handelen veel meer een logisch uitvloeisel van de mensen die ze in hun diepste wezen zijn? Twee actrices spelen de rollen van Truus en Mies, van diverse personen uit het leven van beide vrouwen en de rollen van Roos en Doris.